Yalancı yalanı bellek edinmiş,
Anladım ki dünya dürüste yer yok,
Kahpeler çoğalmış puştlar çoğalmış,
İnsanlar bir başka dünya bir başka.
Yalan söyler gerçek gibi kandırır,
Sanki gökyüzünden fetva indirir,
Birisi indirir biri bindirir,
İnsanlar bir başka dünya bir başka.
Zannediyor ben bu işi bilirim,
Yalan ile bir yerlere gelirim,
Hiç düşünmez en sonunda ölürüm,
İnsanlar bir başka dünya bir başka.
Veysel der ki; Beni bana sormayın,
Boş boşuna kendinizi yormayın,
Sakın ola hiçbir kalbi kırmayın,
İnsanlar bir başka dünya bir başka.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/08/bir-baska-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!