Yokluk diyorum,
Gözlerinsiz ve geniş bir ova hayal ediyorum…
Ne kadar bereketli olursa olsun,
Açlıktan ölen görmedim ömrümde.
Yokluğun, iliklerime kadar yerleşen boşluğun adı...
Adımların geliyor sonra,
Her biri deprem sarsıntısı…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta