Bir başına yürüdüm,
Karanlık sokaklarda,
Her adımda bir sınav,
Her düşüşte bir haykırış.
Yıldızlar bile söndü,
Gökyüzü karardı,
Ama içimdeki ateş,
Asla sönmedi, yandı.
Dağlar kadar yüksek,
Engeller çıktı önüme,
Her birini aştım,
Kendi gücümle, kendi emeğimle.
Yalnızlık sardı etrafı,
Kimse duymadı sesimi,
Ama ben susturmadım,
Kalbimin türküsünü.
Düştüm, kalktım,
Yaralandım, kanadım,
Ama her seferinde,
Daha güçlü doğdum.
Bu hayatın zorlu yollarını,
Kendim aştım, kendim yürüdüm,
Ve şimdi biliyorum ki,
Her zorluk, bir zaferdir aslında.
Çünkü ben,
Kendi kaderimin mimarıyım,
Ve bu yolda,
Kendi ışığımı taşıyorum.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hislerim yaşadiklarim bu dizeleri aklıma getirdi yazdim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!