Bir Başak Eğilir Şiiri - Cemal Şener

Esen rüzgârdan
Sararmış
Kılçıklı Başağın
Püskülü Sallanır
Uçsuz bucaksız tarlalarda

Sabırlıdır
Toprak ana susmaz
Bir Emek saklanır
Her darısı ile alın terimiz
soframıza Teker teker sunulur

Ovalarımız uzanır
ufka doğru
Yeşillik çimenle konuşur
Çiy düşer sabaha doğru
Sessiz bir duadır bizim
Anadolu

Nergisler açar
Kır kenarlarında
Sarı beyaz bir gülümseme ile
Baharda toprağın kalbini
Usulca yoklar
bizim ellerde

Kıvrıla kıvrıla iner nehirlerin
Menderesleri
Aynaya bakar gibi
Şavkısı göğe yükselir
Gümbürtüsü Dağların
Ötesinden gelir

Bir çoban durur tepede
kavalında eski zamanın
Bir ezgisi yükselir
İnsanı insana bağlayan
Adeta ruhumuzun
Ötesine uzanır

Yılkıya sürülmüş doru atlar
Tozu dumana katar
özgürlük, yelelerinde
rüzgâra yarışır
Dört nala gidiyordu
Perçemli topuklarından
Topuklarından bir birine karışır

Aslında bütün mesele,
Ekmeği ve alın terini paylaşmaktır
Bir avuç tohumla başlar
Umudu yeşertmek

Toprak durmaksızın
Bereketini verir
Sanma ki
Başak eğilir
Emek çok kutsaldır 'ki
İnsan öğrendikçe direnir