Bir Bakmışsın Ki Ben Yokum

Bir bakmışsın ki ben yokum
Derleyip toplamışım sevgimi yüreğinden
Gülücüklerimi silmişim
Silinmesin diye sarıldığım hatıraları omuzlayıp düşmüşüm yollara
Bir bakmışsın ki ben yokum

Tesellilerde arayacak beni
Yüreğindeki kokumu özleyeceksin
Doldurmak istediğin kadar boşluğa düşeceksin
Gözlerini açacaksın korkuyla
Bir bakmışsın ki ben yokum

Ben bakardı hep, ben görürdü diyeceksin
Dokunup dolaştığı hücrelerin titreyecek
Sıcağımdı diyeceksin her üşüdüğünde
Uzatacaksın avuçlarını
Bir bakmışsın ki ben yokum

Düşlerinin renginde bir noksanlık göreceksin
Gecenin dudakları soğuyacak
Kapın çalınacak hep açık duran
Sırım gibi bir ayrılık, gölgemi ararken ayak izlerinde
Bir bakmışsın ki ben yokum

Bir kısmı yazılmış, bir kısmı yaşanmış, bir kısmı hayal bir masal
Söylenmiş mi, okunmuş mu bilinmez
Git/me dolaşırken söylemeyi unutmuş dudaklarda
Boğazındaki kördüğümleri açmaya çalışırken yüzümü arayacaksın
Bir bakmışsın ki ben yokum

Bir bakmışsın ki ben yokum
Ne sıcak nefesim dokunacak yanaklarına
Ne saçların ben için kokacak
Şafağın kızıllığı gözyaşına boyanırken uyanacaksın
Bir bakmışsın ki ben yokum
Ben yokum