Yıkılmadım sanıyordum
Bir ruh gibi kalmışım ben.
Güya aşkla yanıyordum
Sanki buhar olmuşum ben
Aşk hayali sade heves
Kendi sevdam bana kafes
Özgürken de aynı nefes
Hayli soluk almışım ben.
Dönsem şimdi yine başa
Takılır bu, süreç yaşa
Mevsim gelmiş kara kışa
Güz baharda solmuşum ben.
Saçma sapan övünürken
Sevdan ile avunurken
Boş mevziyi savunurken
Bir bakarsın ölmüşüm ben.
Farklı hayat farklı umu
Durmuşoğlu maksat bu mu?
Sel suları siler kumu
Derin suya dalmışım ben.
Kayıt Tarihi : 25.6.2018 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/25/bir-bakarsin-olmusum-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!