Bir bahçesi olmalı insanın
Küçük, toplu, mütevazi–
Sonbaharda soğanlar dikip bekleyeceği
Dallarını budayacağı bir iki çam ağacı
Kışın uzun, karlı uykusuna hazırlayacağı
Besleyip bırakacağı bir karış toprağı,
Ve sonra bitmeyecekmiş gibi gelen
Kış aylarında penceresinden şükrederek
Karları çam dalları üstünde top top
Ağırlayan doğanın mucizelerine bir kez daha
Kucak açacağı bir bahçesi olmalı.
🌷 🌿 🌷 🌿 🌷
Sonra bir sabah başlarını gösteren kardelenlerle
Özlediği kuş cıvıltılarının getirdiği müjdenin
Ekimde ektiği lale, sümbül, nergislerde uyandığını,
Nisan yağmurlarıyla yıkanan kış anılarının
Yerlerini Mayıs güllerinin donattığını –
Elleriyle diktiği tohumların birer birer filizlenip
Rengarenk bir gökkuşağı yarattığını
Sıcak gecelerde çiçek kokuları dolarken pencereden
Başını yastığına koyduğunda gün sonunda yorgun,
Verdiği bu nimetler için Rabbine şükredeceği
Bir bahçesi olmalı insanın – küçük, şirin, kendinin.
Montreal, 5.5. 2015
Füsun AtalayKayıt Tarihi : 15.3.2017 21:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!