Bir Babanın Kaleminden Şiiri - Taha Hakan

3 Kızı olur ömrünün,
Nur Efşan kandırır yüreğini,
Kanar mısın?
Geçmiş, Bugün, Gelecek
Geçmiş, ilkinin mahçupluğudur
Ders alamazsın,
Dert yanmaktan bulduğun fırsatlarda
Gözlerinle seversin,
Ölüm kokacak gidişi bilirsin
Korkularının çocuğu olur
Korkar seninle büyüdükçe
Kor akar aranızda, evlatlık kalır çeyizi
Ki o gün,
Yittiği gün, yitirdiğin günün ertesi
Mahzuni'nin acı beyitleri eşliğinde
Adını Aybın! koyarsın..

Bugün, geçmişin mahçupluğudur
Avuçlarında bahar yeşerir onunla
Toprak kokar elleri,
Mütemadiyen
Köşe bucak edinirsin kendini
Geçmiş'in saklandığı kuytu olmuştun ya hani
Çığlıklar sobeler seni,
Önü ve sonu olur huzurunun
Üstadın 35'lik şiirinin son dizelerindesindir
Ne ayvalar sarı, ne de sonbahar kırmızı
Ah'larını döktüğünde saçların
Adını Pişmanlığım! koyarsın..

Gelecek, inancının mahçupluğudur
Kızarır yanakları, utangaçtır
Gelinliğini Geçmiş'in seçer
Korkularını anlatacak annesi yokken
Kuşağını Bugün'den bağlatır
Durursun duvağının eşiğinde
Söyleyemediklerinin kanlısını ararsın
Nafiledir artık davan
Ne sıktığın yumruğun
Ne de boğazında düğümlenenler
Arsız'lıktır yaptığın
Son kızının adını
Kaybım! koyarsın

Ve bilir her acıyan baba,
Beyaz'ın kavuşmaktan çok
Ayrılığın rengi olduğunu
Belki de bu yüzdendir
Bir bahçıvanın beyaz güle kini,
Ve bir erkeğin beyaza bu denli temkini..

Thkn'2binbilmemkaç