Bir Ayrılık Bir Yalnızlık Bir de Sensizlik

Acılara dayamışım sırtımı,
Karşımda hep yüzü gülen hüzünler
Ve unutulmuş sözler,
Ayrılık pusuda,
Nereye dönsem hapsindeyim,
Gözlerimde insanların umutlarıyla beslenen bir umutsuzluk,
Önceleri yarınlarım vardı,
Şimdilerde yarınlarımın umudu ben oldun.

Yalnızlıksa hep dost görünen sinsi bir şeytan,
Karanlığa yelken açmış ümitlerimin tek sadıcı,
Yitirdiğim duyguların tek şahidi.

Bir de sensizlik;
En zoruda bu olmalı,
Sen benden gittin gideli,
Dakikalar saatlere, saatler günlere,
Her günse bir asıra dönüştü sensiz,
Kaç yaşında, hangi zamanda,
Kaçıncı yüzyılda olduğumu bilmiyorum,
Düşündükçe yazıyorum, yazdıkça da düşünüyorum,
Acaba yaşıyor muyum?
Şu aynalar beni mi yansıtıyor?
Yoksa insanları yansıtan ben miyim?

Dostlarım, can yoldaşlarım
Nerelerdesiniz, ben nerdeyim?
Hani çocukluğum, nerde gençliğim?
Ya sen, sen nerdesin?
Hala benimle yanımda mısın?
Kalbim hala sende mi?
Yoksa ben hep sensiz miydim?
Ya senleyken yalan mıydı bakışların?
Sözlerin yalan mıydı?
Yoksa sen hiç olmadın mı?
Yoksa sen koskoca bir yalan mıydın?

İZMİR, 2001