Bir Ayrılık Anatomisi Şiiri - İrfan Bakırcı

yetmedimi?
her günün alacakaranlığında,
sana saatlerce şiirler okumalarım.
yetmedimi asla olamayacağım halde,
senin için takındığım romantik adam tavırlarım.

söylemiştim sana baştan,
olamazdım senin aradığın yufka yürekli.
hem biliyordun kabahatimi,
benim suçum aşkı becerememekti.
ama gücüm yettiğince sevdim seni.
ve hiç istemedim incinmeni.
hiç tarzım olmadığı halde,
sana çiçekler aldım allı beyazlı.
gelincikler büyüttüm sitemkar, nazlı.
ama olmazdı.
benim istila olmuş yüreğim riyakar olamazdı.
kırgındı bir kere hayata.
romantik bir aşık olmayı başaramazdı.
hele seni hiç aldatamazdı.
dünyayı yerle bir eder,
seni kıramazdı...

yetmedi...
belkide değmedi.
benki senin nice zulüm bildiğim nazlarına katlanırken.
hiçmi için burkulmadı,
beni beşpara etmez bir adamla aldatırken.

bu kadarıda çoktu
işte buna tahammülüm yoktu.
sana olan gönül bağım bu sebepten koptu.
hani beni canından çok severdin?
hani istesem canını dahi verirdin?
o halde ne idi bu halin neydi derdin?

affım olmaz bağışla böyle kusura.
ben çok çektim aşktan,
şimdi sende sıra.
yanlışını affedemeyeceğimi biliyorsun.
şimdi gelmiş bana nafile ağlıyorsun.

baştan söylemiştim.
biliyordun özüm buydu.
ben böyleydim.
senmi?
artık gözümde,
beş para etmez bir kahpeydin.