Bir Avuç Toprak Şiiri - Halil Kesken

Sen de herkes gibi bir avuç toprak,
Bir avuç su ve ruhtan ibaretsin.
Ama benim için o kadar farklısın ki
Gözlerindeki yangını gördükçe itfaiyeci,
Kalbindeki kavgayı gördükçe polis,
Bitip tükenmek bilmeyen sorularını duydukça;
Öğretmen olmak istiyorum...
Toprağının verimliliğini,
Suyunun berraklığını,
Ruhunun inceliğini görüpte sana aşık olmamak,
Bu iki madde ve ruhun en iyilerini birleştirene,
Seni yaradana şükretmemek,
Ve bu güzelliğin de beni beğenmesi,
Beni sevmesi için dua etmemek elimde mi?
Bir toprağı, bir suyu, bir de seni sevdim ölesiye
Bakma böyle konuştuğuma
Belki de sadece kendimi düşünüyorumdur...
Toprak olmasaydı aç kalır,
Su olmasaydı çok fazla yaşayamazdım.
Ama sen olmasaydın...?
İşte o zaman ne olurdu bilemiyorum
Muhtemelen yine yaşardım ama,
toprak ve sudan ibaret ruhsuz bir çamurdan,
Bir heykelden farksız olurdum.
Ve o cansız heykeller gibi yapayalnız kalırdım.
İyi ki oradasın, iyi ki varsın ruhum...

12.04.2004