Hani o kitabımın ilk satırına bıraktığın kahve kokulu nefesin var ya,
Baharlar getirdi vîrâne gönlümün karlı dağlarına...
Bilmemki kaç yüzyıl geçti uykumdan gözlerin şiir şiir akarken.
Nerde ağlayan bir kuş görsem, hüzün kokan bakışların gelir aklıma...
Seni tanıdıktan sonra kalemin isi yüreğimin perdesini kesti,
Tufan mıydı gözlerin, derdest etti tebessümlerimi.
Bir avuç şiirsin dudağımda yeşeren, eyy...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta