Bir Avuç Işık Şiiri - Altan İlhan Arslan

Birazcık kabahat aramaktan durmayı
Her vakit içinden geçirip bir an susmayı
Denesen ne olur!
Kirpiğine otursa sakinlik.
Bekliyorum düşlerinin içinde bir gölge gibi
İstiyorum bir topaç gibi şımartılmayı
Döne döne ömrümde
Aramaktan ürküyorum kendimi, kayıplardayım.
Seni sevmenin uzun yolunda geçmişi unutmayı
O sert vuruşu dalgalar gibi aşkın açtığı falezlerim
Soğuk ve serin dudakların gibi
Ben istedim! sen her zaman olmadın yanımda.
Birazcık serdim acıtan dikenlerine hayatın
Vicdanına, karanlığa sardığım yüreği
Toplamaktan kendimi sağa sola saçılmış
Seni çok aradım birleştirirsin diye.
Ne gözünün rengi, ne ince bel lafı olsun!
Ne yürüyüşünde endam aramakmış
Ne har içinde odun saydım kendimi
Yanmak avuçlarına dokunmakmış.
Değil bir suskun bir sesli zaman içinde
Olanaksız her yerden dökülen kaderime
Değil bunca kalabalık dünyayı
Cabası olsa her zamandan milyonlarcası
Yinede sen değil, değil işte!
Birazcık kabahat aramasan, şüpheyi sersen ateşe
Sende gözlerinle değil, baksan yüreğinle
Görürdün bir avuç ışık olduğumu.