Bir Avuç Gözyaşı Şiiri - Kuzeyhan Türkmen

Bir avuç gözyaşı biriktirdim,
Yıllarca ağlamadan...
Belki hiç kurumaz kalır kalbimde,
Gözlerin gözlerime dokunmadan...

Büyüdüm benimle oda büyüdü,
Ateşi içimde sır gibi kaldı.
Girilmez çıkılmaz yerlere koydum,
Ateşi içimde kor yangın oldu.

Bazen iyi gibiyim, genelde kötü,
Düşmüyor elimden şu lanet tütün.
Kalbime diktiğin yıkılmaz beton,
Rengarenk oluyor bence sen üzül.

Seni saklar mıyım yıllarca bilmem,
Aramam sormam,yanına gelmem.
Kafamda atlıkarıncalar koşuşturuyor,
Aldırma sen bana,izini sürmem.

Mazini kalbimde belki açarım,
Masada anason kokusu olur.
Bir büyük,bir yarım,birazda meze,
O gece göklere ağlar susarım...

Kaldığım yerden devam ederim,
Hayat bu birşey gelmiyor elden.
Unuttum sayarım,bahsetmem senden,
Açtığın yaradan başka severim...