Sen şu dünyada bir gül iken,
Bir ateş ile kül olursun.
Ateşi yakar benzin döken,
Bir ateş ile kül olursun.
Yarı yoldan geriye dönme,
Yüksekte iken yere inme.
Varlığına sakın güvenme,
Bir ateş ile kül olursun.
İyi varken kötüyü seçme,
Zamansız yere çiçek açma.
Havalanıp göklerde uçma,
Bir ateş ile kül olursun.
İnsanların ardından atma,
Kötülerin yolunu tutma.
Sen geldiğin yeri unutma,
Bir ateş ile kül olursun.
Yusuf sanmayın dünya bolluk,
Sabanla yeri sürer pulluk.
Ne güllük kalır ne de kulluk,
Bir ateş ile kül olursun.
Kayıt Tarihi : 22.5.2024 18:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/22/bir-ates-ile-kul-olursun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!