Bir Aşkın Soy Kütüğü Üzerine

Kuşbakışı taksim. Yağmur önü bir telaş…
Telif hakkı olan bir yer değil üşüdüğümüz.
İki mısra arasında kadınım, iki mısra arasında
Sana her dokunuşumu yazıyor mu omzumdaki
Kötülük meleği dedikleri; muhbir, işbirlikçi
Cümlelerimi kimse dinlemiyor madem
Madem sesimiz yasaklı kitaplar gibi yakılası
Günahımızla, azgın dudaklarımızla gecelim kayıtlara.

Günün tartısı hileli hem
Veresiye yaşıyoruz saatleri
Bir sonraki gün ödeşiriz diye
Kısa kesiyoruz her sevişmeyi…

Işıklı yol. İki kaçkın mıhlanmıştır…
Kimse nöbet tutmuyor bize, vatansızız ikimiz de
Ben seni kendimden bir parça biliyorum
Ten ile can arasında kadınım, ten ile can arasında
Neden siliyorsun avucunda biriken teri, ki
Yolumuz harbi yol, ıslak otobüs camında gözlerinle
Baş başa kalışım düğümlüyor zamanı, o halde
Seni en tehlikeli durakta terk edeceğim.
Ki ölmeden geldiğini görünce her seferinde
Nasıl yaşıyorum, yaşarken diriliyorum bir bilsen…

Durgun durak. Kelimeler yitirilmiştir artık…
Şimdi sen giderken ben kitapsız kalacağım yine
Cebimde ki son kuruşumu da kaybedeceğim öyleyse
Yürüyerek koca bir şehri, ıslanarak ve kesinlikle öksürerek
Tanıyacağım. Sokaklar, meydanlar, camiler ve müminler
Üzerime yürüyecekler, mendilim metal bilmez
Kolum bacağım tam.
Yine de dileneceğim: biraz anlayın, insanca, pek insanca, diye
Sürüneceğim. bu konuda üstüme yoktur, maharetliyim.

Ve aşk nedir? Delili varlığına yetmeyen tek hakikat.
Şemsiyemi rüzgâra kaptırışım bilerek
Islanan bedenimi sen kurutursun diye…
Dişlerimin arasında kalan saçlarını
Bir bardak su ile içtim.
Kök saldın gövdeme böylelikle
Aşk budur işte!

Linç edilmiş coşkulu bir yaşam
Yüceltilmiş sıradan bir yaşamdan
Daha güzel
Daha doğru
Ve bir serüvendir sevgilim.

Yanında küçük bir dev gibiyim.
Söz veriyorum
Hayvanlar bana güvenmeyi öğrendiğinde
Bir karga beslemeyeceğim.