Sen, yitip giden zamanın avuçta kalan gölgesi,
küller içinde parlayan son kıvılcımsın.
Sen, suskun bir gecenin en gürültülü çığlığı,
zamana direnen eski bir yemin’sin.
Sen, yarım kalmış cümlelerin eksik hecesi,
rüzgârın ezberlediği kayıp bir nefeste.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta