Bir Aşkı Da Böylece Bitireceksin

salla gitsin
her birini teker teker
acı çeksen de, üzülsen de
evet, zor olacak
ancak, öyle olsa da yapmalısın
kanın çekilse de, tüylerin diken diken olsa da
betin benzin atsa da, yapmalısın
hatırlayacaklarını şöyle bir kenara koy
kırılmasın onlar
tekrar açtığın da eskisi gibi bulabilesin
unutulacakları ise bir poşete
ama karıştırma birbiri ile
sonunda pişman olmak var
belki kapı tekrar üç kere uzun uzun vurulacak
o gelecek
belki çalan telefonunda “sevdam” yazacak
zil sesin o aradığında “selvi boylum”u çalacak
gözlerin tekrar yaş ile buluşacak
onun gözlerinde boğulacaksın
her zaman yaptığın gibi gözünün üzerindeki ben’e bir öpücük daha konduracak
kolların onun boynunu sarmalayacak
o kadar sıkı sarılacaksın ki
tel örgüleriyle çevreler gibi, kimseyi sokmayacaksın
çocuklar gibi şımaracak
hoplayıp sıçrayacaksın
gökyüzünde uçtuğunu hissedecek
bulutları, saçlarının kaplandığını düşüneceksin
tersi olursa mı?
o zaman da ağlayacak, zırlayacaksın
“neden ben? ” sorularını soracak
kendi kendine yok yere kızacaksın
akan gözyaşlarını silecek
sonra tekrar sorup sorgulamaya başlayacaksın
için içini yiyecek
elin telefona gidecek
ama aramayacaksın
hatayı sen yapmış olsan bile af dilemeyeceksin
her şeyi kabullenecek
ve bir aşkı da böylece bitireceksin…