Bir Aşk Yılından 8.Şubat Ayrılığına…

Bir aşk yılından 8.şubat ayrılığına…

Belki sonra tanışırız,
Bir aşk yılı sonra.
Hiç bir şey kirlenmemişken daha,
Aşk daha çocuğun ellerinden, ayaklar altına düşmemişken,
O, en çok huzuru yaşadığın yerde
En sessiz, en saklanmış, en mavi köşesinde bu şehrin,
yeniden tanışırız…
Belki bu kez yağmur yağıyor olur,
Güneş terk etmiştir mevsimi,
yada beyaza gebedir gökyüzü.
Tüm yaşanmamışlıklarla gelirim,
belki…

Belki de sen gelirsin
Düşen her damlada...
Her şey daha beyaz olur,
Yaşanmaya değer olur.
O zaman;
Saçma sapan artıklara sıkışmamış olacak aşk…

Belki sonra yine tanışırız
Bir sevda yılı sonra..
Daha sevgi elimizi bırakmamış olur.
Hasretle kucaklayabiliriz belki o zaman aşkı..

Belki de, mevsimler girer aramıza
aşktan habersiz…
Yollar uzar… Yıllar çoğalır….
Şubat ayı ayrılığın 8. yıl dönümü kutlar.
‘Hatıra’ konur adı, her geçen şubatın..
Acı bir hatıra…

Biz yeniden karşılaşırız belki;
En sevdiğim şehrin en kalabalık caddesinde.
Dilimde ise bizim şarkımız söyleniyordur
“son nefesimde elimi sen tutacaksın…
Meleklerin sözü var…”
Öylece geçip gideriz,
Yıllar önce anılarımızın arasına gönderdiğimiz hatıraların yanından…
Bakıp kalırlar ardımızdan sessizce…
Ne bana seni, ne sana beni fısıldarlar…
Ve biz hızla yürürüz,
Tam bir aşk yılı sonrasında,
9.ayrılık Şubat’ına doğru….

17. nisan.2008

18:12