Bir Anlık Şizofreni Sanki Şiiri - İlhan Sağ

Babamı hatırlıyorum.
Evet;
Sanki az önce gibi...
Sıcaklığını da
Kahkahasını da
Tokadını da
Tabuttaki yatışını..

Soğumuş yüzünü avuçlarımın arasına alışımı
Uyuyorken öperek uyandırdığım günlerdeki gibi

"Ba baa; yola geç kalacaksın
babiş,
babişko;
Hadi kalk..
Gömlek pantolonun hazır
Annem yoğurdunu da koymuş..
Masada seni bekliyor"

Acaba öpseydim...
Yakışıklı Hasan'ımı..
Kalkar mıydı?
Yoksa yeni taşındığımız kiralık evin salonunda
O kadar kişinin içinde yüzlerinin yanında pamukla
Tahtadan yapılmış dört kollu bir kasa içinden kalkmaya
Utanır mıydı...

...

Gecenin nasıl bir vaktidir ki
Uyumaya hazırlanırken günden yorgun düşmüş bedenim
Parmaklarım birden bu tuşlara okunmaya başlayıverdi
Kalem aradım önce, lakin pesinden bir kağıt gelmedi
Ve zaman kaybedilemezdi.. Şiir beklemezdi..

Durmuştu her şey ve babam sanki buradaydı
Enseme bir tokat atıp, ben ecüş büçüş klavyeye eğilmişken
"Başına gözüne yandığımın hadi yat, sabah okula kaynanan gitmeyecek"
Diye muzip muzip söylenecek gibi hala...

Ama biliyorum ki sadece minik iki kedim var şu an evin içinde koşuşturan
Ve akvaryumunun içinden çıkmaya aciz onlarca balığım...
Terasta ipte duran çamaşırlar
Ve masamda deniz yıldızları...

Hayatta olmayanlar peki yanımızda mıdır?
Asılda hayatta olmak ne demek ki...
Gömmeseydim babamı kendi ellerimle toprağa,
Hopa'ya gidip görmeseydim o taksi duvarındaki kan lekelerini
Avuçlarıma alıp yüzünü Hasan'ımın bakmasaydım kapalı gözlerine...
İnanır mıydım hayata...

Hayat var...
Bebekler doğuyor yeni,
Ve yine ölüyor insanlar...

İnsanlar aşık bile oluyorlar...

Hayat var...

Amaçsızca ya da bir hedefe doğru
Yaşıyorlar.

O değilde bir anda nasıl çaktı şimşekler
Neden dokundu babam bi anda ruhuma...

O kadar çok şey düşündüm ki
Geçti mi her bir şey gözümün önünden acaba...

Yaşıyorsam hala,
Ne âlâ...

2015.08.28 02:24 ilhnsg teras