Bir Anlık Gülüşün Şiiri - Süleyman Karac ...

BİR ANLIK GÜLÜŞÜN
“Takvim Aralığın son günü
yıl ikibinsekize bir kala”

Ah o gün bir anlık gülüşün
Aşkın kalbime nüksettiği an
Farkına bile varamadım
Gönlüme ateş bıraktığının
Sanki; vakitsiz yitmelerdeyim
Hiçlik içinde yeniden bitmelerdeyim
Ela gözlerinde küçük bebeğim
Ruhumla birlikte peşinden gelmekteyim
Nerden bilebilirdim
O bir anlık cazibeni
O günden beri sürüklemekte beni
Sen acısada yüreğim
Ben hala seni gördüğüm gündeyim.

Bir kez daha aynı mekana koştum
Yine masanın kenarında o koltuğa oturdum
Bakındım sağ yanıma
Koca bir yalnızlık buldum,sol yanım acılar içinde
Nasibime çıktı hasretten bir kelepçe
Gam telime vurdu yine mızrab
Hüzünler doldurdu kasemi
Nihavent makamında bir Itrî bestesi
Ahenginde götürdü düşüncelerimi
Bilmediğim başka yerlere
O anı yaşıyorum yine de

Kaç gün geçti takvimden
Kaç kez saat o ânı gösterdi
Kaç bahar,yaz gelip geçti
Ben aynı ben,zaman aynı zaman
Seni gördüğüm öğündeyim
Bir anlık bakışında kalmalıyım
Direncimi afişleyip yüreğime
Pusmalıyım sessizliklere
Hicran şimâli geceyi beklemeden
Mühürleyip dudağımı
Kırık harflerimi alarak yanıma
Sadece gitmeliyim.. gitmeliyim
İçimde koca bir umut
Ömrümün sonuna kadar
Seni beklemeliyim

10/03/2010-Süleyman KARACABEY