bilmeden kapıldım,
o an mutluydum.
nedenini bilmeden de olsa
güveniyor, dinliyor, anlamıyordum.
boş bir çay bardağı gibi
bir halim vardı.
o an anlamadan kapılıyor
yavaş yavaş,
boş bardak gibi doluyordum.
boş yere kapıldığımı anlamadan
sırlarımı verip o’na güveniyordum.
tam, demi tavşan kanı olan
çay bardağını andırıyordum.
gün oldu o çay bardağından
içmedim
içirdim.
soğudum…
yavaş yavaş
anladım
ve o çay bardağından içirmedim
öylece bıraktım
yalnızlığa çekildim
dinlemedim
hep üzgün ve bilinmeyen
güven duygusu kaybolmuş,
yerine kendinden başkasına güvenme
ve yeri gelince kendine de …
almıştı.
neden?
güvenilir, sevilir, sayılır ve anlarsın…
ilk başta anlayamaz,
bilmeden de olsa hepsini yaparsın…
çünkü ne olacağını bilemezsin…
herhanbirzaman/herhangibirdörtduvar
Ercan AğtaşKayıt Tarihi : 18.5.2006 12:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!