bir anadolu öyküsüdür bu
bir sabah esintisiyle düşüp ana rahminden
yoksulluk kokan sokaklara bırakıldı yeşermesi için.
bir anadolu öyküsü bu
hiçliğe giden yolun ortasında yarı çıplak ayakların
yamalı mintanın, özlemin ve emeğin öyküsü.
derinliğine gömülürken dizelerin acı ve hasret kokusu,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta