sabahın kuru ayazı vurmuş gibi yüreğine
suyun içiyordu şehrin sırtlarında serkeşçesine
dalgındı biraz bin bir düşünce içinde
aaaaaaaaah diyordu aaaaaaaaaaah
kafasını sallayarak anlamsız
küsmüştü yarınlarına
yakınlarına
dostlarına
küsmüştü ya
çekilmişti kabuğuna bir midye gibi
neden ben diyordu neden ben
her yudumunda alırken suyundan
bir eli toprağı dövüyordu delice
zaman tutsağıydı
kursağıydı düşündüğü
trafik
kanser
yokluk
yoksulluk
ne varsa şerden yana
dolmuştu yüreğinin derinliklerine
umutluydu ya gelen hükümetinden
daha da küstü yarınlarına
yitirmişti kendine olan güvenini
yarınları karanlık
yarınları umut yoksunuydu
dört candı
üçünü alınca elinden hayat
tek kanat
uçamadı süzülerek
vurgun yemişti bir kere
üstüne binince emeğinin hiçliği
nasıl küsmezdi hayata
çok sürmedi
gece olduğunda
kıymak isterken yaşamına
soğuğun hançeri saplandı damarlarına
upuzun yatarken toprağın sıcaklığında
düşüverdi iki eli iki yana
ardından yoktu ağlayan
kurtardı diyordu bazıları
umarsızlığın çiçekleri açıyordu her bir yandan
işte bu vatan
bu vatanda yaşayan çokça insan
sıfır noktasında bir yaşam
Bütün Şiirlerim
Azem KurtKayıt Tarihi : 20.3.2007 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Azem Kurt
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)