Bir ana ağlıyor göz yaşlarıyla
Toprağı sulayıp bereket sunar.
Hicran olmuş gönül yaralarıyla
Dermansız yüreği durmadan kanar.
Minnet duygusuna çare arıyor
Kanayan yaraya sabır sarıyor
Vefasız duygular neye yarıyor
Hayırsız elinden yandıkça yanar.
Ana sütü candır, candan geçilmez
Kötülük ekmeyle sevgi biçilmez
Namerdin elinden zemzem içilmez
Acıyı tatmayan zehri bal sanar.
Gençlik yıllarında gül dü, güzeldi
Gönülde ebedi, hem de ezeldi
Kötüye düşünce başı ezildi
Kar düşmüş saçıyla baharı anar.
Zalimler türemiş kime ne diyem
Çare veren postum yok tene giyem
Ananın hakkını mümkün mü yiyem
Mansur ekmeğini suyuna banar
Mansur Ekmekçi 22/06/2004
Mansur EkmekçiKayıt Tarihi : 3.7.2006 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!