Bir an gelip de binlerce yıl uzaklara uzanmak.
Kırlangıçların kanat çırpışlarında bir sevinç olmak.
Bir an gelip de kendimden geçip geçip gidivermek.
Ağaçların kovuğunda bir yuva olmak.
Sancısına karışmak toprağın.
Düşlerimde hıçkıran çocuk olmak.
Bir an gelip de geceye konmak.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim