Yuvadan düştüm anne, pirhana denizine,
Yem oluyorum mesafelere,
Yem oluyorum çaresizliklere,
Yem oluyorum düşüncelerime,
Bir amâ geziyor sokaklarında.
Lambaları sönmüş sokaklarımın,
Güneş ışıkları soluyor sanki.
Baykuşlar ötüyor yuvalarında..
Bir amâ geziyor sokaklarında..
Bir amâ geziyor sokaklarında..
Sesler çığlıklar gibi yankılanıyor,
İnsanlar ağlıyorlar mı dünyalarında?
Gündüzler geceler gibi kararıyor mu?
Yıldızlar sönüyorlar mı semalarında?
Bir amâ geziyor sokaklarında..
Yıldızları dökülmüş gecelerimin,
Işıkları sönmüş sokaklarımın,
Baykuşlar ötüyor yuvalarında,
Bir amâ geziyor sokaklarında..
Bir amâ geziyor sokaklarında.
Kayıt Tarihi : 9.2.2016 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneş ışıkları sönüyor sanki
aykuşlaar ötüyor yuvalarındaa
Bir ama geziyor ssokaklarında
kaleminize yüreğinize sağlık hocam tebrikler
insanlar vardır sayfalar dolusu yazar
hiç birşey anlatamaz
insanlar vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel,ancak bu kadar güzel ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatılabilir.
TÜM YORUMLAR (3)