Bir aldatmaca öyküsü Şiiri - Mehmet Halil

Avrupalı olmak istedik,
Kapılarının önünde bekledik
‘’insanlığı öne çıkarın’’ dediler…
Uymazdı üstümüze, güldürdü bizi.
Bırakıldık kapı önünde, evsel atık gibi.

Dünya küreselleşti dediler
Küreye uymamızı istediler
Isınmamız için önümüze
Ortadoğu’yu sürdüler,
Reisin sırtını sıvazlayıp,
‘’Bunu hallet’’ dediler.
Daha büyük ihaleler için,
Göz kırpıp ümit verdiler
Çıkmaz sokaktan ürkene
Görsün diye ucu açık verirler
Böyleymiş liberalizm denilen,
Yeni sistemde diplomasiler…

En çok cahiller bildiğini sanırmış
Küllerin altındaki ateşi görememiş
Belli ki sıvazlanan sırtı kaşınmış,
Kürenin liderlerini küçümseyip.
‘’Ben onlardan iyi yaparım’’ demiş.
Daha tam ısınmadan, gözlerini
Dünya liderliğine dikmiş.

Onlar aldılar istedikleri payı,
Topyekün sırtlandık ucu açık ayıbı…
Aldatıldık, işleri bittikçe aramız açıldı
Yaptığımız işler standart dışı olmuş
Ölçüler tutmadı, beğenmediler
Dünya sanki bize karşı kurulmuş
Kısa surede oyun dışına ittiler.

Hayaller çok büyüktü
O hayallerin yanında
Gerçekler küçüldükçe küçüldü
Hayaller borçlarla gerçekleşecekti
Meğer dünya da
Eğitim aracı gibiymiş
Sağ tarafında fren varmış
Uzaktan kumandalı sistemmiş
Her şey labirent gibi hazırlanmış.
Boşa çıktı gazımız,
Hesabımıza geçti yakıtımız
Ekonominin açıldı emniyet supapları
Siren sesleri yayıldı ortalığa
Gelişme fırladı,
Eksi yüzde üç oranına
Suç yüklendi Anayasaya,
Terörist ilan edildi o da…

Şef Truva atının üstünde
Atı, AKa boyamış güzelce
Geleni doldurmuş içine
Az yol almadı o atla…
İçinde gizlemiş terörü
İşte bilmece de burada
AK mı terörist, yoksa at mı?

Terör her yeri sarmışsa
Ne yapsın ona ANAYASA?
İnsan kendini bile aldatıyorsa
Demek ki her sözü de aldatmaya.