Bir Aksi Adam Şiiri - Aydın Ahmet

Kimseye yar olmam bu benim huyum
Böylesi geçimsiz aksi adamım
Değiştiremem ki, işte ben buyum
Böylesi geçimsiz aksi adamım

Sevmesini bilmem bu benim yapım
Sürgüyle kapanmış şu gönül kapım
Kalbinizden beni çıkarıp atın
Böylesi geçimsiz aksi adamım

Ben asla kimseyi mutlu edemem
Diretirsem kırk gün ekmek aş yemem
Kimseye iki çift güzel söz demem
Böylesi geçimsiz aksi adamım

İnadımdan çok yer, şişman olurum
Bir kez yok diyene düşman olurum
Söver sayar sonra pişman olurum
Böylesi geçimsiz aksi adamım

Herkes evet dese ben hayır derim
Her şeye alınır çabuk küserim
Kırdığım gönüller benim eserim
Böylesi geçimsiz aksi adamım

Belki de deliyim belki de bencil
Belki çok kırgınım, belki de cahil
Biliyorum amma elimde değil
Böylesi geçimsiz aksi adamım

Hepten melankolik hep umutsuzum
Kimseye uyamam, ben uyumsuzum
Canım kavga çeker, çok doyumsuzum
Böylesi geçimsiz aksi adamım