Bir Akşamüstü Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Tam da şimdi yollara çıkmalı
Bir akşamüstü, güneş batar gibi
Öyle çabucak öyle kolay gitmeli
Bir kaç elvedayla bir kaç gömlek
Biraz da memleket türküsü alsak yeter
Son bir kez selamlayıp şehrin
Yedi tepesinden en sevdiğimizi
Çıkmalı yollara bir akşam üstü
Bir akşamüstü, öper gibi sevgiliyi
Öyle sessiz öyle usulca gitmeli
Gözyaşları görmeden
Ve bir başkasını sevmeden gitmeli
Ki kalmasın buralarda nefesimiz
Döndürmesin bizi bir daha yollar
Kaçmak değil bizimkisi ama
Durmak da iş değil
Her sokakta bir ayak izi varken
Aldattığımız bedenlerin
Ve her vapurda çay bardakları
Kırdığımız her kavgada
Kaçmak değil bizimkisi ama
Anlatamayız ki kimseye yangınımızı
Ve her kaldığımızda bir ah aldığımızı
Bu bir ateştir çok öncelerden
Bu şehrin denizinde yaktığımız
Kaldıkça yanıklarımız bundandır
Bundandır sevmemiz hep
Gitmelerin serinliğini
Kaçmak değil bizimkisi ama
Gitmeli tam da şimdi
Yol yapmalı en uzunundan
Yol yapmalı molasız
Ve sonunda bir demli çay içmeli
Tek tanıdık gökyüzüyle şöyle karşılıklı
Tam da gün batarken, bir akşamüstü