akşamüstüdür
yetinmeyi öğretir bir kadın içindeki çocuğa
yalnızlığı nakışlar pencere kenarlarında
özür diler ellerinden, saçlarından
özrü bir kaktüsün ağırlaşmış külü
Züleyha’yı kınayan kadınların tevbesi
akşamüstüdür
gözle görünmez bir yangının dilsiz kuytusunda
bir tek kalbi gücenebilir kadına
yenik düştüğü için bir oka bir ahraz bakışa
tüm kırgınlıkları zühre toplar mısralardan
sırrı Allah’a aşikardır kadının
akşamüstüdür
Bir baba ansızın ölür
Kalbinden bedenine yangın yürür kadının
Ölüm tüm yaraları yeniden uyandırır
Saçlarını toprağa bağışlar kadın
akşamüstüdür
kadın anne olur
bir kelime arar durur nefes almak uğruna
çocukları yıkar buğulu banyolarda
yemek pişirir
dumanı tüter yaşmağından
bir ayet gibi küllerini gezdirir yanında
ocaktaki süt taşar
bir anne, kalbinde çıkmaz sokağa rastlayınca
akşamüstüdür
bir anne ninni olur
Haydi çocuğum uyu der
uyu da fırtınalarımı dindireyim
zaman aşımına uğrayan çizgilerimi seveyim
yaşamak için ruhunu, ölüme sebep göstereyim
Diyeyim ki
ey iki denizi salıveren
birbiriyle karşılaştıran
aralarına engel koyan
ey içimde titreyen dile gelmez kelimeyi duyan!
ben gençliğimin baharını seni ararken yeşerttim
sonunu bildiğim hikayenin yolunu terkettim
bir kalbin putlarını devirdim
kaybetmeyi göze alamam
kılıç darbelerinden koru ürkek izlerimi
ölüme emret
merhametle yanaşsın yamacıma
bilsin ki ben hala küçük bir kız çocuğuyum
anneyken de
yetmişimde de
mezarda da
Rabbim sığınağımsın
alnımın öptüğü yerdir evimi
Bahar Gök Barman
Liverpool
11.03.2024
Bahar Gök BarmanKayıt Tarihi : 21.7.2024 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!