Bir Akşamın Sonu Şiiri - Ozan Efe

bir akşamın sonu gece karanlığına büründüğü an
gelirsin diye dört gözle bekledim hep seni
gelirsin diye dört duvar arasında bekledim hep
saçlarını savursan cilvelensen nazlansan
yaramazlıklar yapsan kırsan döksen

bir akşamın sonu gece karanlığına büründüğü an
gelirsin diye ellerim ayaklarıma dolaşıyordu
şaşırmıştım ne yapacağımı bilmiyordum
ayışığı vuruyordu camdan içeriye ışıklar sönük
yüzüm gönlüm yüreğim gelir diye sana dönük

bir akşamın sonu gece karanlığına büründüğü an
bir masal olsaydın baştan sona okunacatın çoktan
umutla bekleyeceğim doğan güneşi ayazlı sabahı
harabelerde açmış çiçekler gibi gözlerinin gülüşünü
kollarıma sarılıp mutluluktan sevinçten dürülüşünü

09:57 13.04.2009ankara