Uzun yolculuğun sonunda
şelalede yudumlarken kahveyi,
hafif bir sis sardı Ankara'yı.
Akşamın karanlığı çokmüştü üzerime,
beni gözlüyordu ay,
Sıcak dost elinin avuçlarında
sonbaharın sonunu yaşayan
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
