Bir akşam sofrası

sofralarımız vardı
üç öğün yere yazılan
en güzel hatıralarımızı
saklayan
eşyalarımız arasında unutulan
hepimizin neşesi.

yıllar öncesi
bir akşam yemeği
ve
annemizin sesi
sofra serilecekti
koşuşurduk hepimiz
ilk ben sererdim sofra bezini
üzerine elek tahtasını
sini gelirdi üzerine sonra
minderler dizerdik
etrafına
yufka ekmeğimiz
kaşıklar
hazırdı su - maşrapa
kah bağdaş
kah sol ayak üzerine oturulur
sağ diz yukarda
herkes yerini alır
tarhana çorbası
besmele ile başlanılır
ne varsa nasipte.
her şey sofrada konuşulur
her şey açığa kavuşur
her kes barışıktır
aynı kap kaşıklanır…

Mustafa kaya
10.02.2006 / üsküdar