Bir akşam meyhanesi Şiiri - Serdar Yusuf

Bir Akşam Meyhanesi

Ayağı kırık masa bizimki,
Üstünde kırmızı gül resmi,
Liman ağzına bakan,
İki kişilik masa—
İşte o, kalabalık bir yalnızlığın masası.

Uzun saçlı garson bakar bize,
Ne isteriz bilir;
Önce kırmızı şarap gelir,
Kocaman bardakta,
Dibinde bir yudumla.
Sonra istavrit çıkar kiremitte,
Akşam sefasında.

İzlerine baktım,
İlk ve son yudumu döktüm boğazıma,
Kırmızıya çalan mavi gözlerini süzerek,
Yarım gülümseme dudaklarında;
Geçmişin bütün yükü
Saçlarına asılı duruyordu.

İçelim…
Parlak yıldızlara,
Martılara,
Balıklara.

Ve unutulmuş bir ismin
boğazda kalan tadına.