Bir Akrep Gibi Alev Alevim…

Bir akrep gibi alev alevim gitme…
Gitme “Bak üşüdüm denize girdim sana geldim düş bitmeden gitme.”
Gitme and olsun sorgulamayacam, daha bir dayanıklı bulacaksın beni…
Ne çocuk ölümlerini, ne dehri nede uhdudun kaderini…
Ve nede seni…
Oysa…
Kızıl deniz unutulmuşsa…
Artık çıplak ayakla Tuvaya giriliyorsa…
Tai unutulmuş. Ve Tufeyli bir çakaldan cömertlik bekleniyorsa...
Doklardan davudi sesler yükselmiyorsa…
Karıncalar telaşlarımıza gülümsetmiyorsa…
Celile yas tutuyor…
Ruhlara geçirilen çarmıhlara…
Günah emziren kadınların çocukların hesabından ben sorumluysam…
Ve daha bir ihanet kokuyorsa çocuk bakışları…
Gitme…Bir akrep gibi alev alevim.

Dağlar hasret pompalar…
Bulutlar kucaklar yamaçları…
Ne bir kuyuya atılıyorum ne bir kurdun dişlerine takılıyorum…
Ne de Kardeşlerimin ihanetine uğruyorum.
Ne Arkadan yırtılan gömleğim nede sığınacağım bir zindanım...
Gemiler bastığımda yürümüyor ve balık karınları artık limanım olmuyor…
Hastalığım ise ‘Ya Rab, zarar bana dokundu. Sen merhametlilerin en merhametlisisin’ dedirtmiyor. Düştü bir kere elerim ellerinden
Bir akrep gibi alev alevim gitme gözlerimden