Kökü,
Gövdesi,
Dalları,
Yaprakları,
Ve meyveleriyle;
Bir ağaçtır dinimiz...
Kökü iman,
ALLAH'a bağlı..
Mü'min olan;
O'nunla bağlı...
Gövdesi namaz,
Yapmamalı naz,
Görerek çok az;
Çoğaltmalı hepimiz..
Dalları oruç,
Oruçlu değil aç,
Dertliye ilaç;
Olarak bilmeliyiz...
Yapraklar zekat,
Malla ibadet,
Haramdan azat;
Şimdi giden senden,
Gelecek Rabbinden kat-kat...
Meyvesidir hacc,
Ömrün ve din'in...
Ağarmışsa saç,
Nurlandırır bilin..
Ağacın ne kökünü,
Ne sapını kesemezsin..
Belki verirsin ömrünü;
Karşılık bekleyemezsin..
Oruç biraz da nefsi,
Budamak demek zaten...
Terazinin bir kefesi,
Darayı çekmek zaten...
Yaprağını dökmek farz...
Dökmek açılmak geleceğe...
Yorgandır en iyi arz...
En iyisi yolun bu tarz;
Hac yoksula değil beye..
Şeriat akıl, tarikat kalp,
Girmesin asla, araya kelp,
ALLAH'dan kuluna olan celp;
Koyarız adını ölüm biliriz..
Erdal Sayıl
Erdal SayılKayıt Tarihi : 19.10.2010 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yüce İslamı, O'nu yaşamayı, ibadetin biçimsel değil 'özle alakalı' olduğunu anlatan harika bir çalışma olmuş... Gönülden kutlarım 'ders niyetine' şiirinizi ve müstesna şahsınızı... Elbette tam puan+Ant..
Saygılarımla...
Teşekkür ediyorum bu güzel ifadeleriniz için...
Ağaçta güzel dallarıda köküde güzel...Şeriat insanlar da akla ve kalbe hükmeder...fakat tarikat yada müridliği emretmez...Bu güzel dinimiz müminliği esas alır.........Muhabbetle
TÜM YORUMLAR (13)