Bir Afyon Gibi Uyuşturur Gözlerini Düşünmek

Bir afyon gibi uyuşturur gözlerini düşünmek
Gözlerin ki yeşil
Gözlerinde yılların göçmenliği
Bir afyon gibi uyuşturur gözlerini düşünmek
Gözlerinde geçmişin gizemli bilinmezliği

Dağların ortasından sular akar
Zirvesinde hayın pusular, kurtlar, çakallar
Ve bir künye gelir, acılı, annenin ellerine
Gözlerinde künye sessizliği
Şarapneller saplanır yüreğine
Tanrım! ! !
Bu nasıl ülke, nasıl sevmek! ! !
Bir afyon gibi uyuşturur gözlerini düşünmek

Ömer tebdil-i kıyafet alemi gezer
Beyhude bekler kalanlar, gidenler dönmeyecekler
İşçinin gözbebeklerinde parlar yevmiye
Bir çikolata tadına bürünür çocuğun sevgisi
Baba uyan! ! !
Umut yalnızlığın kıyısında erkete bekler
Köylümün alnından yavaşça damlar emek
Bir afyon gibi uyuşturur gözlerini düşünmek

Beyoğlu’nun pis sokaklarında bir sahaf
Ve bütün raflar dolusu Mushaf
Cüzdandaki paranın sıcak kokusu
İnsan etinin ederi ne ki
Gardiyan
Bana mektup yok mu! ! !
Gelmedi o mektup
Hiç gelmeyecek! ! !
Bir afyon gibi uyuşturur gözlerini düşünmek