Kıyıda köşede birikmiş hüzün
Nicedir hülyasındayım
Uykularıma musallat Afrikalı bir yüzün
Düşer bitmişliğiyle üstüme üstüme
Elleri uzanır yakama, ölür
Ey Afrikalı ben başkayım sen başkasın
Ve aramızda dağ deniz çöl
Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın
Öleceksen başka yerde öl !
Bir Afrikalı böler uykularımı
Çıplak,sıska, çelimsiz...
Gölgesi düşer döktüğüm sulara
Su utanır aksinden, utanmayan bir biziz
Emekler emekler, yetişmez, ölür
Ölür Afrikalı
Ama uzaklarda çok uzaklarda ölür
Bir Afrikalı böler uykularımı
Kimdendir bilinmez
Soylu bir ulusun lisanını konuşur
Benim gibi
Bir şeyler mırıldanır, anlamam
Ne onun dilini bilirim ne o soylu ulusun
Biz Ademin oğluyuz
Ey Afrikalı sen kimin oğlusun ?
Bir Afrikalı böler uykularımı
bahtı kendinden kara
Hala kanıyla can vermekte medeni topraklara
Avuçlarına ölüm bırakılmış tek umut
Celladı bir gemidir ümit burnunda.
Ölür Afrikalı
Ölen Afrikalı kimin umrunda !
(Ulak Dergisi, 2011)
Müjdat GüvenKayıt Tarihi : 13.10.2011 18:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!