Bir hayatın bile olmadı senin
Ruhunu acıyla yoğurmuş Tanrı’m
Veresiye yaşadığın günlerin
Toplamından utanırım
Her şeylere layık gönlün var ama
Bedenin çözülmez birer muamma
Sakın ha özümden güldüğüm sanma
Belki de anandan fazla yanarım
Ne çare aynama düşmüşsün,aslı.
Hayatının çarkı dönmüyor paslı
İstikbal vadisi dumanlı sisli
Sinecek limanda seni tanırım
Belki her şey başka türlü olurdu
Ruhane kulunda yok hiç, kabahat
N’olurdu Tanrı’m, ah ne olurdu…
İsterdim yüzüne gülseydi hayat…
İzmir-Kasım-2007
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 18.11.2007 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şey ilk önce yavaştan olmalı. Birden bire kahkahalar değil. Ufartan tebessümlerle hayatı yakalamaya çalışmalı.
Bilgiler, duygular, bakış tarzı önemlidir.
Hayatın içinde insanın içini karartacak o kadar çok şey var ki? Ama bunun yanında umudunu sürdürecek ışıklarda var. Onları görmek gerek.
TÜM YORUMLAR (4)