kargalarla arkadaşlığım ayaklarımdaki kar suyunda
kuru gömleğin üstünde kol yerlerinden yırtık ceketim
duman rengi bir kalabalığa teslim kent kendi halinde
yalnızlığı hep yeni öğreniyorumda kalıyor bilincim
sensizlikten öte bir adım ileri gidemiyorum...
akşam balığı çıkardı tablaya gözleri hayata hevesli
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta