03.10.1997 MUDANYA
düşündükçe daha fazla batıyorum karanlığa
gecelerim gündüzlerime karışıyor
hasta bir yanım hep engel oluyor yaşamama
çok mutsuzum
vazgeçemiyorum da
büyük bir korkağım
defterlerimi doldurup imkansızı diliyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta