Elde ne var cevap versen?
Bir şişe içki ve ben…
Bir yitik genç ve sen…
Söyle bana, söyle kimsin sen?
Aşık gözüyle “Tanrı’m” diye taptığım,
şimdi ise her daim inkârım…
Az tutam kin, bir demet
gonca gülden öte koyu nefret!
Günlerimi kaçırıp da dilenciliğe mahkûm
eden sen… Benliğim ve huzurum
kendilerini tanıyamaz hâlde ise sebep
buna sen… Gerçi söylerdin hep:
“Benden daha iyisine lâyıksın sen! ”
Tut ki ölmeden hani Orçun
ve kaybetmezsem kendini bu ruhun:
Senden iyisi kötüsü umurumda değil,
Seninle alâkası olmayana vurulacağım ben!
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Urungu Şad](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/15/bir-adet-yemin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!