Bir Adamdan Edim'lik değil,Adamdan ediplik...
Beşinci kattaydı evi yönü bahçeye bakardı
Bir küskünlüğün gün aşırılığı sonunda evine vardı
Bir gün geldi evde terkedilmişliğin yazısını eline aldı
''Yeter''diyordu yazıda ''ben de usandım senin gibi'' diyordu
Buruşturup attı o kağıdı birde zararını bile bile sigara yakarak
Bir yandan da getirdiği güllerin içlerini pençeleyip camdan atarak
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta