Kırmızı tenekeli, votkalı birayı, hüzünlerinin tozlarını yıkayıp,
berraklaştırıp, özgür bırakarak, yudumluyor adam...
İçtiği, sevdalandığı gözlerdi aslında...
Kahve buğusu bakışların bir yudumuydu Onu, zille zurnaya boğan..
Ara, ara içlice dökülen, belli belirsiz ezgilerdi, mezesi...
Her mevsim içimden gelir geçersin,
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
