bir adam tanırdıım,
kuşları dinlemeye zamanı yoktu.
bir adam tanırdım,
çiçek toplamaya zamanı yoktu.
bir adam tanırdım,
çocuklarla oynamya zamanı yoktu.
sonra adam öldü birgün;
mezarına;
ne bir damla gözyaşı
ne bir çiçek kondu.
çiçeklerin, çocukların ve gözyaþ larının
adama ayıracak zamanları yoktu.
Kayıt Tarihi : 12.7.2001 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!