Bir Adam Tanıdım Şiiri - Serpil Koçar

Öyle bir adam tanıdım ki ! nasıl anlatsam
Yüreği tertemiz, hiç kirletmemiş yüreğini
Şu kirlenmiş hayata karşı, tertemiz kalmış
Gururlandım Yüreği güzel bu insanı tanıdığıma

Yıllarca acılar çekmiş, insanları kırmamak için
Çok fedakarlıklar yapmış, sevdiği insanlara
Haddinden fazla yükler almış omuzlarına
Kimse görmemiş onun bu yorgun yüreğini

Kimse tutmamış gerçekten sevgiyle ellerini
O verdikçe almışlar aynı akbabalar gibi
Kimse okşamamış o güzel yüreğinden
Üzmüşler hep bu hayatta, yüreği güzel adamı

Yavaşca uzaklaşmış insanlardan, çevresinden
En çokta sevdiklerine kırılmış, yediği darbelerden
Yanında ne ailesi nede sevdiceğim dediği Kadın
Hiç kimse olmamış yanı başında, hiç bir zaman

Tesadüfen tanıdım Yüreği güzel bu adamı
Belki de kaderdi onunla karşılaşmam
Gözlerinden okunuyordu hüzünleri ve yalnızlığı
Kendimi buldum sanki yaşadığı acılarda

Dert ortağım oldu Yüreği kocaman bu adam
Ben de geçmiştim acı dolu dikenli yollardan,
Yüreğim yaralıydı zalim insanlardan yana
Bende uzaklaşmıştım insanlardan usulca
Öyle biranda çıktı karşıma işte bu yüreği güzel adam