Bir Adam tanıdım.
Yorgun ve düşünceli,
Bir Adam tanıdım.
Hayatın yükü omuzlarında belli
Bir Adam tanıdım
Tadmamış hiç sevgiyi
Bir Adam tanıdım
Selamımla ezildi
Bir Adam tanıdım
Üstü kir pas içindeydi
Mahsundu gözleri
Hayata çekingendi
Hatrını sordum.
Gözünden yaşlar sicim gibi geldi.
Bir Adam tanıdım.
Hayatta hiç gülmemişti belli;
Nasılsın diye sordum?
Tekrar gayriihtiyari,,,,
Sorunca dudakları aralandı gerildi.
Bembeyaz dişlerle solgun gülümsedi....
Bir Adam tanıdım.
Sonkez gülümserken hayata.
Bu defa mesuttu belli
Geride kalmıştı hayatın acı izleri,
Geride kalmıştı hayatın derin çizgileri,
Bir Adam tanıdım.
Acı içinde olsada belliydi asilliği,
Bunlar dudaklarından dökülen son cümleleri
Senin gibi içten kimse selam vermedi.
Dedi:
Ve Gitti.
Soramıyorum artık halini,
Gittiği o yerlerde,
Mesut ve mutlumu şimdi.
MUKADDER ŞIK GİRNE/KKTC
Kayıt Tarihi : 2.7.2011 03:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mukadder Şık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/02/bir-adam-tanidim-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!