Bir Adam Ölüyor Şiiri - Mustafa Sürmeli

Akşam kendini hissettirmeye başlarken,
Bir mum sönüyor uzaklarda.
Bir çiçek boynunu eğiyor, hüzünlü.
İnsanlar evlerine koşuşuyor, telaşlı.
Zifiri karanlık ortalığı kapladığında,
Bir sokak lambası titremeye başlıyor...
Acı acı ötüyor kuşlar, dertli.
Sokaklar sessizliğe gömülüyor, hayret!
Akrep geceyarısına doğru ilerlerken,
Uykuya dalıyor insanlar, yorgun.
Fahişeler pazarlığa başlıyorlar, azgın.
Ve çok uzaklarda hayata dargın
Bir mum sönüyor uzaklarda,
Bir adam ölüyor.
Saat geceyarısını geride bırakırken...
Bir haykırış duyuluyor bir yerden,
Son bir nefes daha alınıyor havadan,
Son bir cümle damlıyor dudaklarından;
Bir mum sönüyor uzaklarda,
Bir adam ölüyor!