Söz dinletemiyorum yüreğime;
Biraz acımasız olsa ne vardı.
Ne vardı ağlayacak,
Sokakta ki boynu bükük kediye.
Yoook ben bir adam olamadım.
Ahmet, Mehmet,daha kimleeer,
Dün neredeydiler, bugün nerde?
Kaç kere dönülmüş,kaç köşe?
Ben bir adam olamadım;
Emekle kardeşim,emekleee.
Bildiklerim hangi meslekte!
Kimi katlı,kimiyatlı,kimi neler neler eldı.
Benim se yok bir dikili ağacım,
Hep kendimle dertte başım.
Birgün şu yüreğimi bir çöpe atıp,
Yerine kocaman bir taş koyacağım.
Herkes beni böyle kell felli görüp 'bir şey ' sandı,
Oysa ben,bir adam bile o-la-ma-dııııım.
Kayıt Tarihi : 14.6.2007 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benden size tavsiye
Atma şu yüreğini çöpe
Taş koyma sakın yerine
Adam gibi adam ol yeter
Gerisi zaten nafile
TÜM YORUMLAR (1)